با عرض سلام.خانومي هستم 19 ساله.و همسرم 32سال داره.يک ماه و نيمه که عروسي کردم.شش ماه نامزد بودم..زندگيم خوبه خداروشکر.همسرمو خيلي دوست دارم همسرم هم بهم خيلي ابراز علاقه ميکنه و بهم ميگه دوست دارم..ولي من همش حس ميکنم که دوسم نداره..همش بهش شک ميکنم هيچ چيزم تاحالا ازش نديدم ولي چون الان خيلي خيانت ها تو جامعه زياد شده منم فکر ميکنم نکنه همسرم روزي بهم خيانت کنه...همسرم خيلي خوش برخورده و با همه با مهربوني و احترام حرف ميزنه بخاطر همين وقتي با خانوما و دختراي فاميل هم با خوش رفتاري حرف ميزنه من ناراحت ميشم ولي ميدونم که بدون منظوره خودشم بهم ميگه من طرز حرف زدنم و رفتارم اينحوريه که باهمه خوب حرف ميزنم و منم اينو ميدونم ولي نميدونم چرا الکي شک ميکنم...همش به مسايلي که رخ نداده فکر ميکنم و باخودم ميگم نکنه اين اتفاق بيفته و همسرم بهم خيانت کنه..با اين فکرا خيلي اذيت ميشم و تو خلوت خودم گريه ميکنم بعضي اوقاتم به همسرم الکي گير ميدم ميدونم اونم اذيت ميشه...واقعا نميدونم چيکار کنم و اين فکرا و شک هاي بيخودي رو از خودم دور کنم..ممنون ميشم اگه کمکم کنيد.