با سلام دختر 25 ساله دانشجوي ارشد نرم افزار هستم.با پسري 28 ساله کارشناس نرم افزار که تهران کار ميکند دوست هستم.البته قبلا همکلاسي دوره کارشناسي بوديم. که بعد از سه سال ابراز علاقه کرد. پسر محجوب و با ايماني است. سطح خانوادگي برابري داريم. عاشقش هستم.طوري که هر شب ترس از دوري و نبودنش باعث گريه و زاريم مي شود. او هم مثل من است. تک و تنها تهران کار ميکند به اميد ساختن زندگي مناسب براي من.متاسفانه من قبلا رابطه داشتم ميترسم تاثير بگذارد در زندگيم و دليلي بر نرسيدن شود اخه پسر پاکي است.ذهنم هميشه مشغول است که من لياقت عشق پاک او را ندارم..چيکار کنم؟چگونه از خدا بخوام که راه رو هموار کنه و ببخشد گناهانم را و کمک کند که به زودي به محمد زندگيم برسم؟