امتناع از رفتن مدرسه
امتناع از مدرسه یک مسئله جدی سلامت روانی و جسمانی برای بسیاری از کودکان و نوجوانان است. غیبت از مدرسه یک عامل خطر برای بروز رفتارهای پرخطر در نوجوانان، خشونت، سوء مصرف مواد و... است.
اگر غیبتهای غیرقابل توجیه به صورت مزمن ادامه یابد ممکن است به باز ماندن کودک یا نوجوان از تحصیل و پیامدهای ناشی از آن نظیر محرومیتهای اقتصادی مشکلات شغلی و اجتماعی و روانپزشکی در بزرگسالی منجر شود. رفتار امتناع از مدرسه طبق تعریف عبارت است از امتناع کودک از حضور در مدرسه و یا مشکل برای ماندن در محیط مدرسه برای تمام روز یا قسمتی از روز.
این تعریف موارد زیر را در بر میگیرد:
بین امتناع از مدرسه به دلیل ترس و اضطراب و فرار از مدرسه از مدرسه باید تمایز قائل شویم.
فرار از مدرسه (یا مدرسه گریزی) به موارد زیر اشاره دارد:
غیبتهای غیرقانونی و پنهانی از مدرسه بدون اطلاع والدین؛ غیبتهای مرتبط با مشکلات تحصیلی؛ غیبتهای مرتبط با شرایط اجتماعی نظیر فقر و بیخانمانی.
برای امتناع از مدرسه دلایل مختلفی در مطالعات مختلف ذکر شده است که هر کدام به تنهایی و یا در کنار یکدیگر میتواند علت امتناع از مدرسه در کودک باشد.
1. اضطراب جدایی
2. افسردگی
3. بی اعتنایی مقابلهای
4. اختلال سلوک
5. سایر اختلالات
منظور از پیوند کودک با مدرسه، احساس نزدیکی دانشآموز نسبت به مدرسه و احساس رضایت وی از تأمین نیازهای تحصیلی، اجتماعی، و... میباشد.
عوامل مربوط به پیوند کودک با مدرسه عبارتند از: ادار? مثبت کلاس درس، شرکت در فعالیتهای فوق برنامه و قبول نظم و مقررات مدرسه. اگر کودک در مدرسه احساس امنیت نداشته باشد، از ارزش و احترام برخوردار نباشد، مورد آزار و اذیت دیگر شاگردان یا پرسنل مدرسه قرار گیرد، احتمال عدم حضور در مدرسه بیشتر میشود.
1. زمانی که کودک از رفتن به مدرسه امتناع میکند، در واقع از عواملی که مربوط به مدرسه است و باعث ایجاد اضطراب در کودک میشود اجتناب و دوری میکند. این مسئله امتناع را تشدید میکند.
2. وقتی کودک به مدرسه نمیرود در واقع از موقعیتهای اجتماعی ناراحت کننده و ارزیابی کننده در مدرسه هم دور میشوند. مثلاً کودکان یا نوجوانانی که خجالتی هستند و در همکاری و ارتباط با همسالان و یا اشخاص دیگر در مدرسه مشکل دارند و یا مشکلاتی در زمینههای امتحان، پرسش شفاهی، کنفرانسهای شفاهی در مقابل دانش آموزان دیگر، عملکردهای ورزشی و... دارند. دراین دسته جای میگیرند. این کودکان یا نوجوانان ممکن است احساس طرد شدن از همسالان بکند.
3. مورد پاداش دهند? دیگر در کودکان امتناع کننده از مدرسه عبارت است از کسب توجه از اشخاص مهم بخصوص والدین. در این مورد، مدرسه به خودی خود، نامطلوب نیست اما کودک ترجیح میدهد تا در خانه یا محل کار والدین بماند. این کودکان ممکن است رفتارهایی مثل بدخلقی، شکایتهای جسمانی اغراق شده و فرار از مدرسه را نشان دهند. ممکن است آنها دچار بیماری اضطراب جدایی یا لجبازی مقابلهای نیز باشند.
4. چهارمین تقویتکننده (عامل پاداش دهند? مطلوب) عبارت از این است که کودک یا نوجوان از مدرسه امتناع میکند تا فعالیتهای جذاب تر خارج از مدرسه نظیر تماشای تلویزیون، بازی کامپیوتری، وقت گذراندن با دوستان یا رفتن ره مهمانی و... را انجام دهد.
پیش از پرداختن به مشکل، باید اطلاعات جامعی دربار? کودک و رفتار امتناع از مدرسه به دست آید.
با وجود اطلاعات بالا میتوان تصمیمگیری بهتری در مورد نحو? برخورد با مشکل این کودکان و نوجوانان اتخاذ نمود.
توصیههائی برای والدین
سئوال 62 - ارتباط با مادر شوهر
پرسشنامه ها
رمز پیروزى مردان بزرگ
تکنیک خاموشی
مشاوره رهنما
سئوال 61 : لجوج وخودرأی بودن همسر
معرفی کتاب
آموزش خانواده
وقتی کسی را دوست دارید
آیین همسرداری
مشاوره اینترنتی
مشاوره مجازی
سخن روز
[عناوین آرشیوشده]