سلام من دوران نامزديمو ميگذرونم هنوز عقد نکردم مشکلم اينه که همسرم بسيار به خانوادش وابسته هست مثلا يکبار به شوخي بهش گفتم واسه بچمون پس انداز کنيم گفت بابام هست ديگه!يا خانوادش انتظار دارن دوران عقد همش خونشون باشم من دوس ندارم اينجوري احترامم حفظ نميشه يا مثلا رسمشونه هر روز مادر شوهرم ناهار ميپزه همه جم ميشن خونشون همه عروسا خب شايد من بخام با شوهرم تنها باشمالبته اينارو از زبون خودش شنيدم يا مثلا بهم ميگه اگه يموقه جلو خانوادم خواستم جنم نشون بدم سرت داد زدم ناراحت نشو قهر نکن! من بهش گفتم ميخوام مستقل باشيم ولي بلافاصله ناراحت شد و موضع گرفت ازطرفي خيلي مهربونه و دوسش دارم چکار کنم بهمش بزنم؟‌ميترسم در اينده مشکل ساز بشه تو رو خدا تک تک جواب بدين که چکار کنم مثالايي که زدمو ميگم ممنونم اگه ميشه به ايميلم هم پاسخ رو ارسال کنيد ممنونتون ميشم

سلام من دختري بسيار حساس هستم كه دو سال است با پسري آشنا شده ام ولي مشكل شديد مالي براي ازدواج داريم و خانواده ايشان بدون پيداكردن شغل حاضر به پاپيش گذاشتن نيستند و گاها به او دخترهايي براي ازدواج معرفي مي كنند و من به ايشان مي‏گويم خانواده ات حق دارند نگران آينده ات باشند پس اگر درمورد دختري غير از من با تو صحبت كردند به من نگو تا آرامش داشته باشم اما ايشان به حساسيت من توجه نمي كنند و گاها با طرح سوال درمورد دختران معرفي شده مرا ناراحت مي كند و مي گويد موضوع مهمي نبود كه ناراحت شدي و هميشه موقعي كه به هر دليلي از او ناراحت مي شوم مرا تنها مي گذارد و مي گويد موقعي كه عصبي و ناراحت هستي اگر برايت زنگ بزنم بدتر مي شود و بهتر است تنها باشي تا آرام شوي و زمان ديگري برايت زنگ بزنم اما من از اين رفتارش شديدا دلخور مي شوم.آيا رفتار او از نظر روانشناسي درست است و من حساسم يا حق با من است؟

سلام من سوالي داشتم

سلام يه مشکل بزرگ دارم يک ساله که عقد کرديم خيلي باخونواده شوهرم جور نيستم ولي نشون نميدادم ديروز شوهرم يه اس مس تو گوشيم خوند که گفته بودم خونه مادرشوهر خونه عذابه واي خيلي عصباني شدبهم گفت ديگه بهم اطمينان نداره ودوسم نداره حالا من چيکارکنم؟

سلام خسته نباشيد همسر من بسيار بددهن است زور گو وعصبي هست سر هر موضوع کوچکي فحاشي ميکنه نظرش هر چندغلط به من تحميل ميکنه

سلام کيميا هستم 16 سالمه احساس تنهايي ميکنم و در کنار هيچ کس حس آرامش ندارم از هرکي هم که خوشم مياد هوس باز از اب در مياد و من به دليل عقايدي که دارم ناچارا ازش دور ميشم واين شرايط داره آزارم ميده. پدرم رو در سن 3 سالگي از دست دادم و شه برادر دوقلو دارم که خيلي باهم خوب نيسيم وخودم هم نميخوام که با مادرم خيلي راحت باشم. در حاليکه در سني هستم که بايد از لحظاتم لذت ببرم همش يا در گذشته زندگي ميکنم يا با فکر به آينده واين شرايط آزارم ميده که خوش حال نيستم.
به همين جهت ترجيح ميدم زود ازدواج کنم تا از تنهايي در بيام.
و اين باعث شده که به درس هام هم توجهي نکنم. متولد خرداد هم هستم.
خواهش ميکنم راهنماييم کنيد.

سلام 16 سالمه و يه حس تنهايي عجيب دارم از هرکي که خوشم مياد يه آدم هوس باز از آّ درمياد ومن ناچارا ازش دوري ميکنم وتنها ميمونم با هرکسي هم احساس آرامش نميکنم شرايط اذيتم ميکنه وبه يه تکيه گاه احتياج دارم در سن3 سالگي پدرم رو هم از دست دادم يه برادر دوقلو دارم که خيلي باهم خوب نيستيم باهر کسي هم احساس راحتي نميکنم حتي مادرم.چيکار کنم؟؟؟؟

سلام .من وشوهرم خيلي همو دوسداريم وخوبيم ولي ازاينکه تو مسائل مهم دهن بين هست وخيلي از ديگران رودربايسي داره ناراحتم .بارها پولش رو خوردن وازخودش دفاع نميکنه.وقتي هم که بهش ميگم داغ ميکنه وميکه به تو ربطي نداره و.. ميشه راهنماييم کنيد؟

درضمن روشهايي که بيشتر تودلش جابشم روهم بگيد .مرسي

با سلام

زني 28هستم از خانواده اي با تحصيلات بالا،حدود 5 سال پيش با مردي که الان 35 سال داره ازدواج کردم،همسرم مرد بسيار خوبيه و از تحصيلات بالايي برخورداره اما در يک خانواده روستايي دنيا اومده که سطح فرهنگ بالايي ندارند،اوايل ازدواج اين موضوع خيلي برام اهميتي نداشت ولي الان دچار سرخوردگي شدم که چرا با اينکه خواستگاراي خوبي داشتم اين خانواده رو انتخاب کردم،شوهرمو خيلي دوست دارم اون هم منو خيلي دوست داره اما سايه ي اين افکار ذهنمو خيلي درگير کرده وعشقمو نسبت به همسرم کم کرده ،خواهش ميکنم کمکم کنيد و بگيد چطور ميتونم خودمو از اين فکرها خلاص کنم

سلام استاد
دختر يکسالو3ماهه اي دارم که خيلي دختر آرومو خوبي بود اما چون خوب غذا نميخوره و زيادي به شير من وابسته هست منو شديدا ضعيف و عصبي کرده 45 کيلو با20 کيلو کمبود وزن.طوريکه هروقت شير ميدم با دادو بيدادو عصبي شدنو چرا اينقد ميخوريو ديگه بهت شير نميدم شير ميخوره.هميشه ميترسه که ديگه بهش شير ندم آخه خيلي منو ضعيف و عصبي کرده مشکلم باهاش فقط شير خوردنشه و غذا نخوردنه وگرنه فوق العاده آرومو حرف گوش کنه فعلا!
هميشه ميگم غذا بخوري شير ميدم نخوري شير نيست محکم سر حرفم هستم اما اونقد گريه ميکنه از ترس اينکه عصبي بشه روحرفم تبصره ميارمو قبولش ميکنم
هروقت کار اشتباهي ميکنه زياد حرف منو اهميت نميده اما از باباش حساب ميبره وقتي خيلي شيطونو لجباز ميشه يا من يا باباش ميزنيم پشت دستش
وقتي غذا نميخوره ناخودآگاه به پاش ميزنم اما اون مياد بوسم ميکنه که آشتي کنم
تازه ياد گرفته جيغ ميزنه ولي اصلا بهش نگاه وتوجه نميکنم.
سوالام اينه:آيا اشتباهه که واسه اشتباهش و لجبازيش رو دستش ميزنم؟
آيا وقتي بعداز تنبيه مياد بوس ميکنه بهش رو بدمو بغلش کنم؟
واسه غذا خوردنش شرط بذارم يا اصرار نکنم؟مثلابهش ميگم غذابخوري کارتون ميذارم آب ميدم شير ميدم.
خيلي به شيرم وابسته است خستم کرده طوريکه ميگم از شير بگيرمش چيکار کنم؟؟؟؟؟
چيکار کنم جلوي لجباز شدنشو بگيرم؟منو باباش از نظر تربيتش خيلي باهم هماهنگيم.
لطفا پاسخ بديد.ممنون از شما

با سلام دختر 6ساله اي دارم که به پيس دبستاني ميرود ا به من بسيار وابسته است و مدام گريه ميکند که نمي خوام برم مدرسه برايش هر چه دوست داشته خريدم شايد تشويق بشه اما با اين که 2ماه از ماه از مدرسه ميگذرد هنوز عادت نکرده ودر طول مدتي که در خانه است مدام گريه ميکند ميخوام بدونم ايا به نظر شما امسال اورا اذيت نکنم و نگذارم ديگر به مهد برود يا اينکه در مقبلش ايستادگي کنم درظمن در طول ساعاتي که در مدرسه هست 2دفعه هم با او تلفني صحبت مي کنم مي خواهم ببينم که اين کارم بد است يا نه لطفا راهنماييم کنيد