 |
 |
سئوال43
موضوع: کمرویی وترس پسر جوان در امر ازدواج
سلام.
من پسری 25 ساله هستم تحصیلاتم لیسانس هست. من تو زندگیم کم رو شدم قصد ازدواج دارم و می ترسم با جنس مخالف مواجه بشم و باهاش حرف بزنم و ارتباط برقرار کنم. ...و گریه ام رو نمی تونم نگه دارم. منم می خواهم عاشق شوم ،ازدواج کنم وزندگی کنم ولی نمی توانم. اصلا کاری به درست یا غلط بودن این دوستی ها ندارم برای این ناراحتم که من چرا نمی توانم منم هم جوانم احساسات دارم چرا نمی توانم؟با تشکر از شما
پاسخ مشاور
دوست گرامی سلام علیکم ،یکی از نیازهای اساسی زندگی انسان، تعامل و ارتباط با دیگران است. انسان در طول رشد خود، پیوسته برای بقا و پیشرفت خویش، محتاج ارتباط با دیگران است که بین این امر با سلامت رابطه ای نزدیک وجود دارد. تمام انسان ها به دنبال یافتن کسانی هستند که با آن ها احساس خوش بختی کنند و از زندگی با آن ها لذت ببرند و در کنارشان منفعت بیشتری کسب کنند. در بین ارتباطات انسانی، نیاز به ارتباط با جنس مخالف هم در مقطعی از زندگی انسان مطرح می شود و این زمانی است که پسر و دختر تصمیم می گیرند تا همسر آینده را انتخاب کنند و در این ارتباط مقطعی که لازمه شناخت از همدیگر است، اصولی مطرح هستند. باید توجه داشت که نیروی پیوندجویی دو جنس مخالف، دل دادگی های پسرانه و دلبری های دخترانه و دل بستگی های طرفین، در قشر جوان وجود دارد. البته این ارتباط ها و علاقه ها منشأ تشکیل خانواده و بقای نسل و ادامه حیات می گردند، ولی باید در چارچوب اصولی اخلاقی و شرعی باشند.گاهی این علاقه ی درونی به جنس مخالف و نیاز به ارتباط با او، از چارچوب هنجارهای اجتماعی و دینی خارج می شود و به سوی بی عفّتی و گناه کشیده می شود که این امر بسیار ناشایست و غیراخلاقی است.حال اگر شما دیده یا شنیده اید که دوستان شما چنین ارتباطاتی دارند اول باید ضرورت وحکم شرعی آن را بدانید .در روابط با جنس مخالف اینقدر جاذبه (جسمی_روحی) هست که نمیشه به این راحتی فرق بین عاشق شدن و دیگر چیز هارو متوجه شد.
یکی از انگیزه های دوستی با جنس مخالف این است که پسرها داشتن دوست دختر را یک قدرت اجتماعی برای خود تصور می کنند و دخترها هم داشتن یک دوست پسر را یک جاذبه فردی و اجتماعی برای خود به حساب می آورند اما طول نمی کشد که می فهمند این قدرت نمایی و جاذبه ارائه شده به قیمت از دست دادن بسیاری از جاذبه ها و قدرت های اجتماعی و شخصیتی دیگر تمام شده، در نتیجه، دوستی ها به پایان می رسند و حسرت از دست دادن شرافت و ارزشمندی خویش، دنیایی از تعارض را در درون دختر و پسر باقی می گذارد.در اسلام داشتن دوست دختر، جایز نیست و حرام می باشد. بطور کلی ارتباط با نامحرم اگر به قصد شهوت و یا ترس افتادن به حرام باشد یا باعث مفسده شود جایز نبوده و حرام است.
ما سعی خواهیم کرد تا چارچوب ارتباط با جنس مخالف، که گاهی برای انتخاب همسر لازم است، طبق معیارهای اسلامی و اخلاقی بیان گردد تا شما از شرایط آن مطّلع گردید.
انگیزه های برقراری ارتباط با جنس مخالف عبارتند از:
1. وعده ازدواج: یکی از بهانه های ارتباط بین پسران و دختران وعده ازدواج از ناحیه پسر است و معمولا با این وعده ها پسران با دختران ارتباط پیدا می کنند. در حقیقت، دختر و پسر با طرح مسئله «ازدواج» با یکدیگر رفاقت کرده، سعی می کنند نیازهای عاطفی همدیگر را برآورده کنند، اما حقیقت امر این است که این وعده ها در حدّ خیال بافی می مانند و جامه عمل نمی پوشند; زیرا خانواده چنین افرادی را در حدّ لازم پخته و شایسته برای ازدواج نمی یابند، طرح مسئله «ازدواج» از سوی پسر اگر هم صورت گیرد، با مخالفت خانواده اش روبه رو می شود و حتی اگر پسر به خواستگاری دختر نیز برود، خانواده دختر چنین ازدواجی را نمی پسندند. بنابراین، وجود فکر ازدواج در بین دختران و پسران تنها نوعی ساز و کار دفاعی برای ایجاد رضایت خاطر و رهایی از اضطرابی است که در نتیجه عملِ بر خلاف قواعد و هنجارهای خانواده و جامعه صورت می گیرد
2. انگیزه جنسی: از انگیزه های دیگر ارتباط دختر و پسر بهره بری جنسی است. این پدیده در میان اقشاری از جامعه که از لحاظ رشد فکری و فرهنگی در انحطاط شدیدی به سر می برند، بیشتر دیده می شود. این افراد برای ارضای غرایز جنسی خود، همه ی ارزش های خانوادگی و فردی خود را قربانی می کنند و دست به رفتاری می زنند که برای اغلب افراد جامعه، بسیار پست تلقّی می شود.چنانچه این ارتباط های ناپسند منجر به رابطه ی جنسی بین دختر و پسر شوند مشکلات زیادی را برای دختر، که قربانی اصلی این رابطه است به دنبال می آورد. اشتغال ذهنی درباره ی این موضوع که مبادا این ارتباط برای او در آینده مشکل ساز باشد، تعادل روانی او را به نحو چشم گیری بر هم می زند و فشار روانی زیادی بر او تحمیل می کند.چنین دخترانی در ازدواج با مشکل روبه رو می شوند و حاضر به ازدواج نیستند و زمانی که با فشار خانواده روبه رو می شوند و تن به ازدواج می دهند، همیشه نگران افشای رابطه گذشته خود هستند و از اینکه همسرشان از رابطه مخفی آن ها در گذشته آگاه شود رنج می برند.
3. توهّم قدرت و جاذبه: یکی دیگر از انگیزه های دوستی با جنس مخالف این است که پسران داشتن دوست دختر را یک قدرت اجتماعی برای خود تصور می کنند و دختران نیز داشتن یک دوست پسر را یک جاذبه فردی و اجتماعی برای خود به حساب می آورند.اما طول نمی کشد که پی خواهند برد این قدرت نمایی و جاذبه ارائه شده به قیمت از دست دادن بسیاری از جاذبه ها و قدرت های اجتماعی و شخصیتی دیگر تمام شده، در نتیجه، دوستی ها به پایان می رسند و حسرت از دست دادن شرافت و ارزشمندی خویش، دنیایی از تعارض را در درون دختر و پسر باقی می گذارد.
4. پناه جویی به یکدیگر: دختران و پسرانی که مورد بی محبتی در خانواده قرار می گیرند و از وضعیت روانی و اجتماعی خویش ناراضی هستند و در این زمینه، خود را سرگردان و آشفته می یابند، از طریق برقراری روابط پنهان با جنس مخالف، درصدد کسب رضایت و یا به عبارت دیگر، به دنبال یافتن شرایطی هستند که برای آن ها اطمینان خاطر و رضایتمندی بیشتری فراهم کند و پناه گاهی برای جبران کمبود محبت خود فراهم سازند.اما اطمینان خاطری که دختران و پسران از طریق برقراری دوستی بین خود جستوجو می کنند هیچ گاه حاصل نمی شود; زیرا این روابط پنهانی و به دور از چشم خانواده صورت می گیرد. به همین دلیل، دختر و پسر باید وقت و توان زیادی صرف کنند تا بتوانند زمینه این رابطه را فراهم کنند و تحمل ترس و اضطراب مستمری که دو طرف باید تحمّل کنند تا این روابط از چشم آشنایان پنهان بماند، رضایتمندی و آرامشی را که به دنبال آن هستند خنثی خواهد کرد(منبع : مجله ی علمی تخصصی معرفت – باتغییر وتلخیص )
دوست گرامی شما فرمودید که قصد ازدواج دارید پس با توضیح فوق شما بهتر می توانید تصمیم بگیرید الان وقت انتخاب است شما باید با کمک خانواده ودیگران گزینه های مناسب برای ازدواج را انتخاب وبا در نظر گرفتن معیارها یک مورد را انتخاب وبا هماهنگی خانواده خواستگاری رسمی نمائید برای درمان ترس یا بهتر بگوئیم کمرویی خود باید شناخت خود از تواناییها، استعدادها و ویژگیهای شخصیتی خویش را اصلاح کنید و با واقعیت تطبیق دهید و برای این کار، امور زیر را انجام دهید :
1- سعی کنید در جمع دوستان و آشنایان حاضر شده و با آنها ارتباط برقرار کنید و خاطرات و تجربه‌های جالب خود را برای دوستان صمیمی تعریف کنید .
2- هرگز تصور کم‌رو بودن را به ذهن خود راه ندهید و واژهها و عبارتهایی چون «من خجالتی هستم»، «من کم‌رو هستم» و «من جرأت بیان ندارم» را به زبان نیاورید؛ بلکه جرأت و شهامت را به خود تلقین کنید و با صدای بلند، در طول روز، چندین نوبت بگویید: من شهامت بیان این سخن، عمل و فعالیت را دارم و اجازه ندهید خاطره شکستهای قبلی، به اندیشه شما راه یابد و همواره موفقیتهای گذشته را به خاطر آورید .
هرگز تصور کم‌رو بودن را به ذهن خود راه ندهید و واژهها و عبارتهایی چون «من خجالتی هستم»، «من کم‌رو هستم» و «من جرأت بیان ندارم» را به زبان نیاورید
3- شناخت خود از جنس مخالف را تصحیح کنید. او نیز شخصی مانند شما و همه انسانهای دیگر است؛ البته رعایت حیا و عفت در مقابل نامحرم، امری مطلوب و شایسته است و هیچگاه شرم و حیا در مقابل نامحرم را مساوی با کمرویی و خجالت نگیرید .
4- اصلاح رفتار و تغییرات رفتاریبکوشید در جهت مخالف کمرویی رفتار کنید و برای این کار، امور زیر را رعایت کنید .
5- هرگز خود را سرزنش نکنید .
6- بر اساس شناختی که از خود دارید، برای خویش، هدفی در نظر بگیرید و برای رسیدن به آن، برنامهریزی کنید؛ برای مثال، بر اساس شناخت از خود، ارائه یک گزارش را بر عهده بگیرید و برای تهیه و کیفیت ارائه آن، برنامهریزی کنید و با تمرین در خلوت و نیز ارائه آن نزد دوستان صمیمی و گروههای کوچک، خود را برای ارائه در کلاس، آماده سازید .
7- هنگام سخن گفتن، خود را گرفتار آداب و رسوم و تکلّفهای بیمورد نسازید و ساده، راحت و عاری از هرگونه آداب خاص، هدفتان را بیان کنید.
8- ارتباط بصری با مخاطب را حفظ کنید.
9- هنگام سخن گفتن، به دیگران و قضاوت و حرکات و سکناتشان هرگز توجّه نکنید و گفتارتان را پیگیرید و با خونسردی، به هدف بیندیشید.
10- اجازه سوء استفاده به دیگران ندهید؛ کافی است به کار خود ادامه داده، در صورت روبهرو شدن با واکنش آنان، خود را در مقابل آنان احساس نکنید.
11- در انجام رفتارهای اجتماعی کوچک و در محیط‌های دیگر – که بیشتر احساس راحتی میکنید – فعال باشید و این کار را از سلام کردن، احوالپرسی، جواب سلام دادن، نگاه کردن، تعارف کردن و تعارف شنیدن، آغاز کنید و با تمرین، به کارهای بزرگتر و مهمتر گسترش دهید.
12- با افراد فعّال و پر تحرکی که احساس خجالت نمیکنند، بیشتر مأنوس باشید و از خجالتیها فاصله بگیرید.
13- توجه داشته باشید که تا زمین نخورید، راه رفتن نمیآموزید؛ پس باید نقد دیگران و تمسخر آنها باشد؛ تا شما مجال رشد بیابید. بنابراین، اگر با عکس العمل دیگران روبهرو شدید یا در فعالیتهای آغازین، احساس ناتوانی کردید، از ادامه سخن یا عمل چشم بپوشید؛ هر چند میتوانید آن را ارائه کنید و از این راه، برای ارائه بهتر و کاملتر مطالب، آماده شوید.
وقتی کسی را دوست دارید، حتی فکر کردن به او باعث شادی و آرامشتان می شود.
وقتی کسی را دوست دارید، در کنار او که هستید، احساس امنیت می کنید.
وقتی کسی را دوست دارید، حتی با شنیدن صدایش، ضربان قلب خود را در سینه حس می کنید.
وقتی کسی را دوست دارید، زمانی که در کنارش راه می روید احساس غرور می کنید.
وقتی کسی را دوست دارید، تحمل دوری اش برایتان سخت و دشوار است.
وقتی کسی را دوست دارید، شادی اش برایتان زیباترین منظره دنیا و ناراحتی اش برایتان سنگین ترین غم دنیا ست.
وقتی کسی را دوست دارید، حتی تصور بدون او زیستن برایتان دشوار است.
وقتی کسی را دوست دارید، شیرین ترین لحظات عمرتان لحظاتی است که با او گذراندهاید.
وقتی کسی را دوست دارید، هر چیزی را که متعلق به اوست، دوست دارید.
وقتی کسی را دوست دارید، در مواقعی که به بن بست می رسید، با صحبت کردن با او به آرامش می رسید.
وقتی کسی را دوست دارید، برای دیدن مجددش لحظه شماری می کنید.
وقتی کسی را دوست دارید، حاضرید از خواسته های خود برای شادی او بگذرید.
وقتی کسی را دوست دارید، به علایق او بیشتر از علایق خود اهمیت می دهید.
وقتی کسی را دوست دارید، حاضرید به هرجایی بروید فقط او در کنارتان باشد.
وقتی کسی را دوست دارید، ناخود آگاه برایش احترام خاصی قائل هستید.
وقتی کسی را دوست دارید، تحمل سختی ها برایتان آسان و دلخوشی های زندگیتان فراوان می شوند.
وقتی کسی را دوست دارید، او برای شما زیباترین و بهترین خواهد بود اگرچه در واقع چنین نباشد.
وقتی کسی را دوست دارید، به همه چیز امیدوارانه می نگرید و رسیدن به آرزوهایتان را آسان می شمارید.
وقتی کسی را دوست دارید، با موفقیت و محبوبیت او شاد و احساس سربلندی می کنید.
وقتی کسی را دوست دارید، واژه تنهایی برایتان بی معناست.
وقتی کسی را دوست دارید، آرزوهایتان آرزوهای اوست.
وقتی کسی را دوست دارید، در دل زمستان هم احساس بهاری بودن دارید
راه های درمان شب اداری کودکان
در حال حاضر درمان‌های متفاوتی برای رفع مشکل کودکانی که دچار شب ادراری هستند، وجود دارد. یکی از معروف ترین این درمان‌ها زنگ اخبار است. روش کار این زنگ اخبارها بسیار جالب است. این زنگ‌ها در همان مراحل ابتدایی، خیس شدن جای کودک را احساس می کنند و با زنگی که به صدا درمی آورند، کودک را در همان ابتدای خیس کردن بیدار می کنند. به این ترتیب، کودک از خواب بیدار شده و جلوی ادامه کار را می گیرد. زمانی که این کار برای چند روز تا چند هفته تکرار شود، به تدریج کودک با زمان پرشدن مثانه‌اش آشنا می شود و یاد می گیرد که بلافاصله پس از احساس پرشدگی مثانه، از خواب بیدار شود و به طور ارادی اقدام به دفع ادرار کند. این روش معمولا بسیار موفق عمل می کند و اگر دو تا سه ماه به طور مداوم استفاده شود، در حدود 70 درصد از کودکان، به نتیجه می رسند. متأسفانه هزینه این زنگ اخبارها اندکی گران است و گاهی به حدود 50 هزار تومان یا حتی بیشتر هم می رسد. انواع مختلفی از این زنگ اخبارها وجود دارد .
اگر زنگ‌ها جواب ندادند
در صورتی که تمام روشهای فوق بی نتیجه بمانند، پزشکان در مرحله بعد، دست به دامان داروها خواهند شد. شاید برای شما جالب باشد اما داروهایی که برای درمان این کودکان به کار گرفته می شوند، چندان داروهای غریبه‌ای نیستند .
ایمی پرامین یکی از معروف ترین و پراستفاده ترین داروهای درمان شب ادراری کودکان است که بسیاری از بزرگسالان از آن به عنوان یک داروی ضد افسردگی معروف استفاده می کنند. البته داروهای دیگری نیز وجود دارند که یکی از آنها داروی DDAVPاست. این دارو در اصل یکی از هورمون‌های طبیعی بدن به نام وازوپرسین یا هورمون ضد ادراری (آنتی دیورتیک) است که به طور طبیعی از غده هیپوفیز در قاعده مغز ترشح می شود .
به طور طبیعی این هورمون، در بدن روی کلیه‌ها اثر می گذارد و از ترشح ادرار جلوگیری می کند. اگر این هورمون نباشد، حجم ادرار روزانه از 5/0 تا 5/1لیتر در روز به چند لیتر در روز افزایش پیدا کرده و بدن را به شدت با کم آبی رو به رو می کند.
پزشکان از این اثر هورمون مزبور استفاده می کنند تا شب‌ها از حجم ادرار کودک بکاهند تا دچار شب ادراری نشود.
این دارو به شکل اسپری‌هایی به کودک تجویز می شود که باید شب‌ها آنها را داخل بینی اسپری کند. اگرچه این داروها هر دو داروهای مؤثر و موفقی بوده‌اند اما این مشکل را دارند که اثر آنها تنها تا زمان ادامه مصرف دارو تداوم پیدا می کند. درواقع قطع مصرف این داروها با میزان بالای عود شب ادراری و بازگشت مشکلات ناشی از آن همراه است. درضمن، چنین داروهایی ممکن است عوارض جانبی خاص را نیز به دنبال داشته باشند که پدران و مادران باید درباره آنها آگاهی‌های لازم را کسب کنند.
به همین دلیل پزشکان به طور کلی ترجیح می دهند که در قدم اول، مشکلات این کودکان را با روشهای غیردارویی برطرف کنند و درمان دارویی را تنها برای کودکانی نگه دارند که اقدامات محافظه کارانه و غیردارویی در آنها با شکست مواجه شده است.درضمن گاهی ممکن است از چنین داروهایی تنها برای شرایط خاص و به طور موقتی استفاده کرد. به طور مثال، اگر قرار باشد که کودک شما شبی را در منزل یکی از اقوام یا دوستانش بخوابد یا به یک سفر تفریحی یا اردو برود، می تواند برای چند روز به طور محدود از این داروها استفاده کند تا دچار مشکل نشود.
نکات کلیدی
* به کودک خود اطمینان خاطر دهید که این مشکل برای سن او طبیعی است و گناه و تقصیری بر گردن او نیست. به کودک بفهمانید که او این کار را از عمد انجام نمی دهد و بنابراین نباید نگران و ناراحت باشد.
* از تنبیه یا سرزنش کردن این کودکان به شدت خودداری کنید. سعی کنید، بچه‌های دیگر خانواده از اینکه کودک شما شب ها جایش را خیس می کند با اطلاع نشوند. مراقب باشید که دیگر اعضای خانواده کودک را به علت این مشکل مسخره نکنند.
* اجازه ندهید طی یکی دو ساعت مانده به زمان خواب کودک مقدار زیادی مایعات بنوشد.
* کودکتان را کمک کنید که بلافاصله قبل از خواب به دست شویی برود و ادرار کند (هر چند ممکن است مقدار آن کم باشد.)
* روی تختخواب کودک (و در اصل روی تشک او) را با یک پوشش پلاستیکی بسیار نرم و ظریف بپوشانید و برای اینکه کودک ناراحت نشود، روی آن یک ملافه بکشید. با این حساب در هنگام وقوع شب‌ادراری، شما فقط مجبور می شوید که یک ملافه و یک پوشش پلاستیکی نازک را عوض کنید نه کل تشک کودک را.
* اجازه بدهید در زمان تعویض کردن ملافه و رختخواب‌های خیس شده، کودک هم به شما کمک کند.
* با کودک تمرین کنید که طی خواب، هر دو تا سه ساعت یک بار بیدار شود، به دست شویی برود و مثانه خود را تخلیه کند.
* با راهنمایی یک پزشک متخصص اطفال، تمرین‌های تقویت کننده عضلات مثانه را به کودک خود یاد بدهید.
حتما نام «کودکان بیش فعال» را تا به حال شنیده اید. کودکان بیش فعال آن دسته از کودکانی هستند که کنترلشان بسیار دشوار است و والدین اغلب از دست آن ها به ستوه می آیند. آن ها اغلب به غلط به عنوان «بچه های بد و شر» شناخته می شوند و همه از دست آن ها شاکی هستند. اگر شما هم با این مشکل روبه رو هستید توصیه می کنیم حتما ادامه گزارش را بخوانید و با توجه به ضرورت درمان این اختلال از مشکلات بعدی که در انتظار فرزند شماست جلوگیری کنید.برای آشنا شدن با زوایای این اختلال که از آن به عنوان شایع ترین اختلال روان پزشکی کودکان یاد می شود با دکتر عاطفه سلطانی فر، فوق تخصص روان پزشکی کودک و نوجوان و فلوشیپ روان پزشکی کودکان خردسال کمک گرفتیم. وی در مقدمه به خراسان چنین می گوید: اختلال بیش فعالی یا ADHD که در کودکان شایع است در صورت عدم تشخیص و درمان می تواند عوارض زیادی برای کودک و خانواده اش و جامعه داشته باشد. این اختلال 3 علامت اصلی دارد که مهم ترین آن معمولا با تکانشگری همراه است و در مرحله سوم نقص توجه و تمرکز است، به این ترتیب ADHD 3 طیف دارد در نوع شایع آن هر 3 طیف وجود دارد 2 نوع دیگر کودکانی که درگیر بیش فعالی و تکانشگری هستند و در تمرکز و توجه مشکلی ندارند و کودکانی که بیش فعال و تکانشگر نیستند اما در تمرکز و توجه مشکل دارند. دسته اخیر دیرتر از همه تشخیص داده می شوند زیرا به هنگام ورود به مدرسه است که مشکل تمرکز و توجه آن ها جدی می شود. این اختلال در پسران 3تا5 برابر دخترها دیده می شود و در 3تا5 درصد کودکان مدرسه ای قابل مشاهده است.
علایم بیش فعالی
یک کودک بیش فعال در وهله اول در مقایسه با کودکان هم سن و سال خود جنب و جوش و تحرک بیشتری دارد. معمولا نمی تواند یک جا بنشیند و اگر مجبور شود مدام وول می خورد. دوست دارد از بلندی بالا برود و شکایت دائمی والدین این است که دائما سعی می کند از ارتفاع بالا برود. زیاد صحبت می کند و وقتی از خواب بیدار می شود گویی باتری اش به کار می افتد و زمانی که می خوابد گویی باتری اش تمام شده است. علایم تکانشگری در کودک بیش فعال به این ترتیب است که کودک قادر نیست قبل از انجام کار به عواقب آن فکر کند. به خاطر همین ممکن است کارهای خطرناک انجام دهد. به عنوان مثال ممکن است در خیابان ناگهان دست مادر را رها کند و وسط خیابان بدود تا به چیزی که آن طرف خیابان مورد علاقه اش بوده، برسد. معمولا دوست ندارد صبر کند تا حرف دیگران تمام شود بنابراین معمولا وسط حرف دیگران می آید تا حرف بزند.صبر کردن در صف هم برای آن ها مشکل است و عادت دارند قبل از شنیدن سوال به صورت کامل پاسخ دهند.استاد دانشگاه علوم پزشکی مشهد درباره نقص تمرکز و توجه توضیح می دهد: نقص تمرکز و توجه باعث می شود حواس کودک به طور طبیعی زودتر پرت شود. به عنوان مثال به هنگام انجام تکالیف حوصله ندارد تا آخر آن را انجام بدهد و مدام بین انجام تکالیف سرش را با کارهای دیگر گرم می کند و والدین مجبورند آن ها را تا اتمام تکالیف همراهی کنند. اشتباهات آن ها اغلب ناشی از بی دقتی است و بسیار فراموشکار هستند و وسایل خود را به کرات گم می کنند. یکی دیگر از علامت های مهم نقص توجه و تمرکز این است که وقتی با او صحبت می شود گویی نمی شنود، حتی والدین در سن پایین تر می ترسند که شنوایی کودک مشکلی داشته باشد، در صورتی که مشکل شنوایی وجود ندارد و کودک به علت اختلال تمرکز و توجه نمی شنود.تشخیص این عارضه با بررسی فوق تخصص روان پزشکی کودک و نوجوان امکان پذیر است و آگاهی والدین و معلم درباره این عارضه بسیار مهم است. علایم این عارضه قبل از 7 سالگی در کودک قابل شناسایی است.علت اختلال ADHD صددرصد شناخته شده نیست اما تحقیقات نشان داده که این اختلال می تواند جنبه ژنتیکی داشته باشد و دیده شده که در دوقلوهای تک تخمکی میزان بروز اختلال بیشتر از دوقلوهای 2 تخمکی است و از طرفی اختلال در خانواده یک کودک بیش فعال سابقه دارد.
هم چنین مشخص شده که قسمت هایی از مغز که در مهار محرک های نامربوط محیطی نقش دارد، در این کودکان کمتر از دیگر همسالان فعال است و نقص در تنظیم مواد شیمیایی در مغز این افراد نیز وجود دارد که خوشبختانه با درمان های کنونی این نواقص قابل کنترل است.مطالعات زیادی درباره نقش عوامل محیطی و تغذیه ای در بروز این عارضه انجام شده که نشان می دهد مواد غذایی نمی توانند علت اصلی بروز این اختلال باشند اما کمبود پروتئین و مصرف فراوان کربوهیدرات ممکن است در تشدید علایم بیش فعالی نقش داشته باشد.درباره سیر این اختلال باید گفت که بیش فعالی قبل از 7 سالگی شروع می شود و تا 12 سالگی ادامه پیدا می کند. حدود 50 درصد موارد بیش فعالی پس از 12سالگی خود به خود بهبود پیدا می کند و کودک جنب و جوش عادی پیدا می کند و نقص تمرکز و توجه او از بین می رود. اما در 40 تا 50 درصد تا سن بزرگسالی ادامه پیدا می کند که از آن به عنوان «اختلال بیش فعالی و نقص تمرکز و توجه بزرگسالی» یاد می کنیم.
عوارض خطرناک بیش فعالی
عوارض بیش فعالی درمان نشده طیف بسیار گسترده ای را دربر می گیرد که آگاهی والدین نسبت به آن ها می تواند در افزایش تمایل آن ها به مراجعه به روان پزشک و درمان سریع این اختلال بینجامد. دکتر سلطانی فر هشدار می دهد والدین هرگز نباید تصور کنند می توانند با عوارض این اختلال در کودک کنار بیایند و او را تحت معالجه روان پزشک قرار ندهند زیرا طیف عوارض به قدری دامنه دار و گسترده است که می تواند آینده کودک و حتی محیط پیرامونش را تحت تاثیر قرار دهد.او می افزاید: بخشی که کودک بیش فعال درمان نشده در آن ضربه می خورد، تحصیلات است. کودکی که دچار بیش فعالی و نقص تمرکز و توجه است، نمی تواند عملکرد مناسبی در مدرسه داشته باشد و دائما با معلم و والدین خود درگیر است. او با وجود داشتن بهره هوشی مناسب به تنبلی و کودنی متهم می شود. والدین تصور می کنند فرزند آن ها به درس علاقه ندارد و وقتی تلاش آن ها برای علاقه مند شدن او به درس جواب نمی دهد در مقابل تصمیم او برای ترک تحصیل مقاومت نمی کنند.
از طرف دیگر کودکی که بیش فعال است و از نقص تمرکز و توجه رنج می برد و درمان نشده به سرعت از نظر روان شناختی دچار مشکلات رفتاری می شود زیرا این اختلال در 60 درصد موارد همراه با تحریک پذیری و پرخاشگری است و والدین که در مهار آن ها ناتوان می شوند کم کم از روش های خشن برای کنترل آن ها استفاده می کنند و کودکی لجباز و سرکش تربیت می کنند.
کودک بیش فعال درمان نشده که لجباز و سرکش و نافرمان شود در طول زمان به اختلالی موسوم به «اختلال سلوک» مبتلا می شود و تبدیل به نوجوانی خلافکار که میل به فرار از خانه و مدرسه دارد می شود. او هنجارهای اجتماعی را زیر پا می گذارد و به اموال عمومی آسیب می رساند. لجبازی و سرکشی کودکان در سنین پایین با درمان های دارویی کاملا قابل کنترل است اما در سنین نوجوانی تبدیل به رفتار می شود و به سختی می توان چنین نوجوانی را مهار کرد.بچه های بیش فعال درمان نشده اغلب به دیگران افرادی شرور معرفی می شوند و از کمبود اعتماد به نفس رنج می برند و در خطر آسیب های اجتماعی مثل سوء مصرف مواد قرار می گیرند. بی قراری و ناآرامی آنان باعث می شود به سمت هنجارشکنی وکسب آرامش کاذب از طریق مصرف سوء مواد بروند.خانواده نیز اغلب از درمان نشدن این کودکان آسیب می بیند والدین با هم بر سر تربیت کودک درگیر می شوند و اغلب افسرده و سرخورده می شوند و دامنه تنش های خانوادگی به تشدید علایم بیش فعالی در آن ها می انجامد.
درمان
برخلاف تصور عموم اولین شیوه درمانی در تمام دنیا برای این اختلال درمان دارویی است. این در حالی است که متاسفانه بسیاری از والدین از درمان های دارویی نگران هستند و به همین دلیل درصدد درمان برنمی آیند و مراجعه نمی کنند. باید گفت درمان های دارویی بهترین روش برای اکثر این کودکان است و بهترین دارو نیز داروی محرک سلسله اعصاب مرکزی به نام «ریتالین» است. این دارو کمک می کند که کودک تحرکش کمتر شود آرام تر و حتی کودکانی که به علت نقص در تنظیم حرکات بسیار بدخط هستند، خطشان بهتر شود.
تمرکز و توجه آن ها هم بهتر شود و حتی پرخاشگری و لجبازی آن ها تحت کنترل درمی آید. این دارو در واقع همه علایم اختلال را کاهش می دهد و برخلاف تصور عموم مصرف دارو برای درمان این اختلال به هیچ وجه باعث اعتیاد نمی شود و نگرانی از این بابت وجود ندارد.اما درمان این اختلال بسیار طولانی است و مثلا شبیه عینک زدن یا درمان فشارخون است یعنی تا هر وقت دارو مصرف شود اختلال کنترل می شود و با قطع دارو اختلال سرجایش باقی است. یکی دیگر از داروها آتوماکستین است که باعث بیشتر شدن تمرکز و توجه کودک و کاهش علایم می شود.دکتر سلطانی فر درباره درمان های غیردارویی توضیح می دهد: آموزش شیوه های فرزندپروری به والدین، به آن ها کمک می کند تا دریابند یک کودک بیش فعال چه ویژگی هایی دارد و چطور باید روش های تربیتی صحیح را درباره آن به کار ببرند.
توجه کنید که درمان های غیردارویی به هیچ عنوان به تنهایی کافی نیست و باید به همراه درمان های دارویی به کار رود.برای تکمیل درمان معلمان هم باید با این اختلال آشنایی داشته باشند و تدابیر یا استراتژی های ویژه برای آموزش این کودکان ببینند و حتما باید نسبت به این اختلال آگاهی کافی داشته باشند و ضرورت درمان را مدنظر قرار دهند.این اختلال در صورت شناسایی و درمان در دوران کودکی قابل کنترل است اما همان طور که گفتیم در صورت درمان نشدن صدمات جبران ناپذیری به فرد و جامعه می زند. بزرگسالان مبتلا به ADHD نیز از رفتارها و عدم کنترل هیجانات خود قابل شناسایی هستند و اغلب در تصمیم گیری های خود تکانشگر هستند یعنی به عاقبت تصمیم گیری خود فکر نمی کنند، عجول هستند، پشتکار لازم ندارند و برای این افراد نیز درمان های دارویی وجود دارد که این اختلال را قابل کنترل می کند.خراسان
درمان افسردگی با ورزش
ورزش در درمان بسیاری از بیماریها از جمله افسردگی تاثیر بسزایی دارد. 30 دقیقه ورزش در روز می تواند آثار افسردگی را به اندازه برخی روش های روان درمانی و داروهای ضد افسردگی کاهش دهد. به گزارش پایگاه اینترنتی مرکز پزشکی دانشگاه تگزاس، بررسی روانپزشکان نشان می دهد، روزانه سی تا سی و پنج دقیقه ورزش می تواند آثار و عوارض افسردگی را تا نصف کاهش دهد و این کار برابر با تاثیر روش های درمانی متداول و مصرف برخی از داروهای ضد افسردگی است. روانپزشکان قصد دارند با استفاده از نتایج این تحقیق شیوه ای مختلط از روش های روان درمانی و ورزش را برای درمان افسردگی ابداع کنند.
سئوال 62 - ارتباط با مادر شوهر
پرسشنامه ها
رمز پیروزى مردان بزرگ
تکنیک خاموشی
مشاوره رهنما
سئوال 61 : لجوج وخودرأی بودن همسر
معرفی کتاب
آموزش خانواده
وقتی کسی را دوست دارید
آیین همسرداری
مشاوره اینترنتی
مشاوره مجازی
سخن روز
[عناوین آرشیوشده]
 |
 |
